Μου αρέσει να γράφω τις σκέψεις μου, αν και ξέρω ότι κανείς δεν πρόκειται να τις διαβάσει.
Βασικά ποιος χέστηκε για να τις διαβάσει...
Θα μου άρεσε όμως να είχα μια στήλη, σαν την Κάρυ Μπράτσο, σε μια εφημερίδα, και να 'γραφα εκεί τους λογισμούς μου.
Φοβερή δουλειά!
Θα λεγόταν "βαθειές εσωτερικές ανησυχίες" ή "λίγο πριν τον ψυχολόγο"...
Θα αναφέρομαι σε φιλίες που χάλασαν, που προδώθηκαν, που πουλήθηκαν, που τις εκμεταλέυτηκαν, που τις ειρωνεύτηκαν, αλλά και γι' αυτές που άντεξαν στο χρόνο.
Γι' αυτές που σε στήριξαν καλύτερα κι απ' την οικογένεια.
Θα γράφω επίσης για τον έρωτα! Τον αγνό, τον ανεκπλήρωτο, τον μοιραίο, τον "με την πρώτη ματιά", τον ξαφνικό, τον αναπάντεχο, τον χυδαίο, τον πρόστυχο, τον απαγορευμένο, τον εσυκιεγωκεντρικό, τον εξαρτημένο, τον αξέχαστο,τον ενθουσιώδη, τον παρορμητικό, τον αγιάτρευτο, τον προδωμένο, τον πληγωμένο, τον απατημένο, τον απροσδόκητο, τον μαζοχιστικό, τον πρώτο, τον σχολικό, τον αιώνιο, τον πλατωνικό....
Θα γράφω για την προδωσία. Για ότι μας έκαναν, αλλά και για ότι τους κάναμε. Για τους λόγους που μας την έκαναν.... αν δώσαμε εμείς δικαιώματα, αν είμασταν αδιάφοροι κι απόμακροι, κλπ....... και για τους λόγους που τους τηνκάναμε...... πουστιά, αποθημένα, ξενέρωμα, παρόρμηση, αδυναμία κλπ...
Θα γράφω για τον θάνατο. Τον σωματικό, τον ψυχικό, τον πνευματικό. Τον ξαφνικό, τον αργό, τον αιώνιο.
Θα γράφω για την ζωή. Για τα ιδανικά. Για τον σεβασμό. Για την αξιοπρέπια. Για το ήθος. Για τα όνειρα. Για το θάρρος. Για τις επιθυμίες. Για το φιλότιμο. Για τη μαγκιά. Για τον τσαμπουκά. Για σωστές, γέρες βάσεις και θεμέλια. Για "χτίσιμο"στην πέτρα κι όχι στην άμμο. Για την κατάθλιψη. Για τις φοβίες. Για την βία... σωματική και ψυχικη. Για το γκρέμισμα των ονείρων.
Για τα "κομμένα φτερά". Για τις αποτυχίες. Για τις επιτυχίες. Για την σπουδαιότητα της μόρφωσης. Για τα αποτελέσματα της αμάθειας. Για την "πρώτη φορά". Για την μοναξιά. Για την ταπείνωση.
Για τον Θεό.
Για το γάμο. Για το διαζύγιο. Για κάθε καινούριο ξεκίνημα. Για την κοινωνία. Για τα αποθημένα.
'Ολα από την δική μου ματιά. Απ' τα δικά μου βιώματα. Με τις δικές μου γνώσεις . Με την δική μου πένα.
Βασικά ποιος χέστηκε για να τις διαβάσει...
Θα μου άρεσε όμως να είχα μια στήλη, σαν την Κάρυ Μπράτσο, σε μια εφημερίδα, και να 'γραφα εκεί τους λογισμούς μου.
Φοβερή δουλειά!
Θα λεγόταν "βαθειές εσωτερικές ανησυχίες" ή "λίγο πριν τον ψυχολόγο"...
Θα αναφέρομαι σε φιλίες που χάλασαν, που προδώθηκαν, που πουλήθηκαν, που τις εκμεταλέυτηκαν, που τις ειρωνεύτηκαν, αλλά και γι' αυτές που άντεξαν στο χρόνο.
Γι' αυτές που σε στήριξαν καλύτερα κι απ' την οικογένεια.
Θα γράφω επίσης για τον έρωτα! Τον αγνό, τον ανεκπλήρωτο, τον μοιραίο, τον "με την πρώτη ματιά", τον ξαφνικό, τον αναπάντεχο, τον χυδαίο, τον πρόστυχο, τον απαγορευμένο, τον εσυκιεγωκεντρικό, τον εξαρτημένο, τον αξέχαστο,τον ενθουσιώδη, τον παρορμητικό, τον αγιάτρευτο, τον προδωμένο, τον πληγωμένο, τον απατημένο, τον απροσδόκητο, τον μαζοχιστικό, τον πρώτο, τον σχολικό, τον αιώνιο, τον πλατωνικό....
Θα γράφω για την προδωσία. Για ότι μας έκαναν, αλλά και για ότι τους κάναμε. Για τους λόγους που μας την έκαναν.... αν δώσαμε εμείς δικαιώματα, αν είμασταν αδιάφοροι κι απόμακροι, κλπ....... και για τους λόγους που τους τηνκάναμε...... πουστιά, αποθημένα, ξενέρωμα, παρόρμηση, αδυναμία κλπ...
Θα γράφω για τον θάνατο. Τον σωματικό, τον ψυχικό, τον πνευματικό. Τον ξαφνικό, τον αργό, τον αιώνιο.
Θα γράφω για την ζωή. Για τα ιδανικά. Για τον σεβασμό. Για την αξιοπρέπια. Για το ήθος. Για τα όνειρα. Για το θάρρος. Για τις επιθυμίες. Για το φιλότιμο. Για τη μαγκιά. Για τον τσαμπουκά. Για σωστές, γέρες βάσεις και θεμέλια. Για "χτίσιμο"στην πέτρα κι όχι στην άμμο. Για την κατάθλιψη. Για τις φοβίες. Για την βία... σωματική και ψυχικη. Για το γκρέμισμα των ονείρων.
Για τα "κομμένα φτερά". Για τις αποτυχίες. Για τις επιτυχίες. Για την σπουδαιότητα της μόρφωσης. Για τα αποτελέσματα της αμάθειας. Για την "πρώτη φορά". Για την μοναξιά. Για την ταπείνωση.
Για τον Θεό.
Για το γάμο. Για το διαζύγιο. Για κάθε καινούριο ξεκίνημα. Για την κοινωνία. Για τα αποθημένα.
'Ολα από την δική μου ματιά. Απ' τα δικά μου βιώματα. Με τις δικές μου γνώσεις . Με την δική μου πένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου