Κυριακή 10 Απριλίου 2011

πώς θα σκληρύνω?

Πώς θα καταφέρω να σκληρύνω?
Πότε θα μάθω να μην ενθουσιάζομαι και να μην δίνομαι συναισθηματικά?
Ποιος θα με νοίωσει, θα με νοιαστεί και θα με λαχταράει με ανιδιοτέλια πλάι του?
Όλοι με συμπαθούν, τους αρέσω, με γουστάρουν, αλλά...στο τέλος φεύγουν....
Κι εγώ για άλλη μια φορά μένω μόνη, πληγωμένη, να πονάω και να κλαίω....
Κουράστηκα!
Πάντα υπάρχει ένα "αλλά" που τα καταστρέφει όλα...
Πάντα το καλό το διαδέχεται το άσχημο, η μόναξια κι ο πόνος...
Πήγα και πήρα τσιγγάρα.
Όπως πάντα τέτοιες ώρες την βγάζω με τσιγγάρο, κρασί και Χ. Αλεξίου.....
Αναρωτιέμαι αν θα ξημερώσει άσπρη μέρα και για μένα...
Εϊναι σκληρό να ξέρω όταν ξεκινάω κάτι, να περιμένω ότι από στιγμή σε στιγμή θα τελειώσει...
Κι απλά  αναρωτιέμαι πώς θα είναι ο κάθε χωρισμός?
Έφτασα απλά να ρουφάω και να απολαμβάνω τις στιγμές.....
Θα βρω άραγε αυτό που θέλω?!?!?

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου